من و این تلخیِ بودن
من و این احساسِ پیری
ای دلِ شکسته ی من
چرا از زندگی سیری؟

چرا بیخودی شکستی
زندگی سرای غم نیست
واسه ی زندگی کردن
هنوزم بهونه کم نیست

میشه لا به لای دردا
طرحی از عشق خدا دید
میشه از باغچه ی فردا
رز و یاس و رازقی چید

میشه ساده بود و فهمید
رنگِ زندگی سفیده
میشه زیبا زندگی کرد
همدمِ صبح و سپیده

دلِ من هوای خونه ت
یه روزی بهاری میشه
وحشت از هجوم پاییز
از وجودت خالی میشه

نظرات شما عزیزان:

مریم حامی دوست

ساعت20:28---29 ارديبهشت 1392

[وب سایت]

پاسخ:مرسی از حضورت مریم جان

عادل

ساعت17:44---25 ارديبهشت 1392

- [ایمیل]

پر از احساس و دل نشین سرودی...
پاسخ:ممنونم از لطفت عادل عزیز سپااااااااااااااس

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: